Author: phenocalypse

14 มกราคม

พ.ศ. 1779 พระราชพิธีสถาปนาจอห์น แลคแลนด์ พระโอรสองค์เล็กของสมเด็จพระเจ้าเฮนรี ที่ 2 เป็น สมเด็จพระเจ้าจอห์น แห่งอังกฤษ
พ.ศ. 2285 เอ็ดมันด์ ฮัลเลย์ นักดาราศาสตร์ชาวอังกฤษ เสียชีวิต
พ.ศ. 2429 รัชกาลที่ 5 ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ สถาปนาสมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้ามหาวชิรุณหิศ
พ.ศ. 2374 มีหลักฐานบันทึกไว้ในหนังสือ บางกอกคาเลนดาร์ ปี ค.ศ. 1870 โดยหมอบรัดเลย์ว่า เริ่มมีการพิมพ์ปฏิทินครั้งแรกในเมืองไทยในวันนี้ แต่ไม่ได้ระบุลักษณะของปฏิทินไว้ เข้าใจกันว่าอาจเป็นปฏิทินเล่มและพิมพ์โดยหมอบรัดเลย์เอง
พ.ศ. 2495 รายการ “The Today Show” ของสถานี NBC รายการข่าวเช้ารายการแรกของโลก เริ่มแพร่ภาพเป็นครั้งแรก
พ.ศ. 2497 โจ ดิมัจจิโอ แต่งงานกับ มาริลีน มอนโร
พ.ศ. 2515 สมเด็จพระราชินีนาถมาร์เกรเธอที่ 2 แห่งเดนมาร์ก ประมุขแห่งรัฐองค์ปัจจุบันของประเทศเดนมาร์ก เสด็จขึ้นครองราชสมบัติ
พ.ศ. 2529 กีฬาแห่งชาติ ครั้งที่ 19 ที่จังหวัดจันทบุรี เริ่มต้นอย่างเป็นทางการ
พ.ศ. 2530 เขาค้อ แกแล็คซี่ ชนะคะแนน เคนอิจิ โอซาก้า นักมวยชาวญี่ปุ่น ในการชกมวยกำหนด 10 ยก ที่เวทีมวยราชดำเนิน
พ.ศ. 2545 สหพันธ์กีฬามหาวิทยาลัยโลก มีมติเลือกประเทศไทยเป็นเจ้าภาพการแข่งขันกีฬามหาวิทยาลัยโลก ฤดูร้อน ครั้งที่ 24
พ.ศ. 2547 ประเทศจอร์เจียนำธงชาติที่เรียกว่าธงห้ากากบาท (Five Cross Flag) กลับมาใช้ใหม่ หลังจากว่างเว้นไปราว 500 ปี
พ.ศ. 2548 ยานไฮเกนส์ขององค์การอวกาศยุโรป ที่เดินทางไปกับยานแคสซีนีขององค์การนาซา ลงจอดบนพื้นผิวของไททัน ดาวบริวารของดาวเสาร์
พ.ศ. 2551 สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา สยามบรมราชกุมารี เสด็จพระราชดำเนินทรงเปิดพิพิธภัณฑสถานธรรมชาติวิทยา คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์

รักที่เพิ่งผ่านพ้น…รักแห่งสยาม

หายไปนานมาก ในที่สุด เราก็เห็น "ธาตุแท้" ของใครบางคน
 
และนับจากนี้ เราจะไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับคนๆ นั้นอีก……..
 
เอาเถอะ ถึงจะผ่านเรื่องร้ายๆ แต่ก็ยังมีเรื่องดีๆ
 
รักแห่งสยาม หนังที่เรารอมาเกือบปี และก็ไม่ทำให้ผิดหวัง
 
ถึงจะไม่ดีที่สุด ถึงจะมีกระแสต่อต้าน ถึงรายได้จะไม่งดงาม
 
แต่สำหรับเรา นี่คือหนังไทยในดวงใจเราไปแล้ว
 

hi5

หลายคนอาจใช้เว็บนี้เพื่อหาแฟน หาเพื่อน แต่สำหรับเรา มันคือการตามหาความทรงจำที่หายไปนาน
 
หลังจากทิ้ง hi5 นานมากตั้งแต่สร้างขึ้นมา ช่วงนี้คิดไงไม่รุถึงได้กลับไปเล่นอีกครั้ง และพบว่า เพื่อนๆ หลายๆ คน ที่เราไม่ได้เจอกันตั้งแต่มอปลาย เค้าก้อเล่นเหมือนกัน
 
อันเนื่องจาก hi5 เราก้อนึกถึงใครคนนึง คนที่เคยอยู่ห้องเดียวกับเราตอนอนุบาล ตอนนี้ไปเรียนนายเรือซะแระ
 
อยู่ดีดีเราก้อนึกชื่อออก หาในกูเกิ้ลจนเจอเมลล์
 
และวันเสาร์ที่ผ่านมา ไอ้"นิว" ก้อดันออนพอดี เลยมีโอกาสได้คุยกัน
 
พอคุยเสร็จ เรากลับรู้สึกคิดถึงนิวมาก อาจเป็นเพราะไม่ได้เจอกันนาน หรือเป็นเพราะนิวหน้าตาดีขึ้น 555+
 
ช่างเหอะ อย่างน้อยเสี้ยวความทรงจำของเราก้อเริ่มชัดเจนขึ้นมาบ้างแล้ว
 
ใครบางคนอาจเคยบอกว่า ความสำเร็จคือการมุ่งหน้าทำต่อไปโดยไม่เหลียวหลังย้อนกลับมาในอดีต แต่สำหรับเรา อดีตคือสิ่งที่จะทำให้อนาคตดีขึ้น เพียงแค่เราเก็บสิ่งดีดี และเอาสิ่งที่ไม่ดีมาปรับปรุง แค่นั้นแหละ
 
ปล. เจอกันค่ายอาสาที่ชะอวดเด้อ

เมื่อวงกลมสองวงซ้อนทับกัน….

  โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
 
  คิดถึงตัวเองกับคนคนนั้นเหมือนกัน หลายๆครั้ง เราพยายามปฎิเสธใจตัวเอง บอกตัวเองว่าไม่ใช่ ทั้งที่จริงเราชอบเค้าทีละน้อย แต่ แต่เราก้อไม่ได้ไปจุ้นจ้าน ไม่ได้ตามไปถึงบ้าน ไม่ได้ไปราวีแฟนเค้า แค่เราส่งผ่านความรู้สึกผ่านเลนส์ ผ่านกริยาท่าทางที่ปิดบังคำพูดไม่มิด… ไม่สิ คำที่เราพูดว่าไม่ชอบๆๆๆๆ ไม่ได้มาเพื่อคนๆนี้ นั่นน่ะคือคำโกหกเลยล่ะ แต่ถึงเราจะผิดศีลข้อ 4 จะตกนรกชั้นไหนก็ตามแต่ เราทำเพื่อให้เค้าสบายใจไม่ใช่เหรอ
 
  ถ้ามีใครมาบอกว่า เลิกยุ่งเขาเหอะ เด๋วก็สบายใจเอง สำหรับเรา เราไม่ค่อยเห็นด้วยนะ เพราะเราไม่ได้ใกล้ชิดเค้าถึงขั้นไปอยู่ไปกินบ้านเค้า เจอกันก็ทักทายตามปกติ มีโอกาสเพียงไม่กี่ครั้งเท่านั้นที่เรากับเค้าจะได้ใกล้ชิดกัน แต่ด้วยการที่เรารู้แล้วว่าเค้ามีแฟน และดูท่าทางแล้วเค้าคงไม่ชอบเราแน่ๆ เราจึงให้การตัดสินใจทั้งหมดอยู่ที่เค้า
 
  ถ้าเค้าบอกว่าเค้าชอบเรา (เป็นไปได้น้อยมาก) เราก็คงบอกว่า ตัวเลือกยังมีอีกเยอะนะไอ้น้อง เอ็งยังมีคนที่คู่ควรกว่าพี่อีกมาก คิดให้ดีก่อนที่จะมาใช้ชีวิตกับพี่ ถ้าน้องรับในความเป็นพี่ได้ พี่ก้อจะรับเรา
 
  ถ้าเค้าบอกว่าเค้าเกลียดเรา ก้อคงอึ้งไปซักพัก อืม… ขอบคุณนะที่น้องพูดจากใจ จากความรู้สึกจริงๆ พี่จะไม่ยุ่งกับเรา จะไม่จุ้นจ้าน ไม่ทำอะไรให้เป็นที่รำคาญอีก
 
  ในตอนนี้ เราสองคน เป็นรุ่นพี่-รุ่นน้องกันเท่านั้น เรื่องคิดเป็นอย่างอื่น อาจจะมีบ้าง แต่ตราบใดที่วงกลมสองวงยังไม่ทับกันสนิท หรือแยกกันโดยเด็ดขาด เราก้อคงรักษาความสัมพันธ์แบบนี้ต่อไป และสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรให้เกินเลย หรือทำความไม่พอใจให้กับเค้าหรือแฟนเค้าโดยเด็ดขาด
 
  ที่พิมพ์ไปอาจขัดกับความรู้สึกส่วนลึกของตัวเองอยู่บ้าง แต่ในเมื่อเราเป็นแบบนี้และมาถึงจุดนี้แล้ว สิ่งที่เราทำบางอย่างอาจจำเป็นต้องทำจริงๆ เพื่อสละความคิดเอาแต่ใจ ปล่อยวางให้เป็นไปตามกลไกธรรมชาติ มันจะดีหรือไม่ดี เวลาเท่านั้นคือผู้ตัดสิน

แดกเหล้าเข้าพรรษา

ก้อนั่นแหละ ไปกินเหล้ามากับน้องๆ รักบี้ มาถึงก้อโดนขอร้องแกมบังคับให้นั่งกับน้อง ในใจก้อคิดว่า กรูปีสี่นะเฟ้ย แต่ เอาวะ ลองซักตั้ง จากนั้นก้อว้อดก้า ตามด้วยแสงโสม (บาดคอชิบหาย) ทีแรกก้อยังไหวนะ แต่ไปๆ มาๆ มึนๆ เซๆ ความทรงจำสุดท้ายในร้าน คือฟุบลงข้างน้องคิ้ม แล้วเกิดอาการสวนทาง หลังจากนั้นก้อจำอะไรแทบไม่ได้ ไม่รู้ว่าใครพามาส่ง ไม่รู้ว่าตัวเองขึ้นรถมาได้ไง ก้อรู้สึกนิดๆ ว่ามาถึงหอแล้ว จำได้ลางๆ ว่าตัวเองบอกเลขห้องไป แต่ก้อไม่รู้ว่าลงไปนอนตั้งแต่เมื่อไหร่ ตื่นมาอีกที ในอ่างมีไอ้ที่กินเข้าไปอยู่เต็ม เฮ้ย กรูลงไปนอนบนเตียงได้ไงฟระ กรูอ้วกตรงนั้นได้ไงฟระ แต่ก้อยังน้อยกว่าเมื่อสามปีที่แล้ว คราวนั้นหมดสภาพจริงๆ แต่คราวนี้เมาน้อยกว่านิดหน่อย แต่ก้อยังเดี้ยงอยู่ดี
 
แต่ยังไงก้อขอบคุณคนที่มาส่ง และขอโทษด้วยที่ต้องทำให้ลำบาก หลังจากนี้คงไม่ได้เมาแบบเต็มที่อีกแล้ว จะจำวันนี้เอาไว้
 
ปล.ไปงานเกษตรมา พริตตี้น่ารัก หุหุ

ไม่เข้าใจตัวเอง

ทำไมถึงลืมไม่ได้ ทำไมถึงยังผูกพัน

ทำไมความรู้สึกว่าเราขาดอะไรบางอย่าง ถึงมีเป็นระยะ

เราขาดอะไรล่ะ ขาดเพื่อน ขาดคนรู้ใจ ขาดความอบอุ่น

ขาดความยับยั้งชั่งใจ รึว่าขาดวุฒิภาวะ

มนุษยสัมพันธ์ที่แย่ ความเอาใจใส่ตัวเองที่แย่ หรือระเบียบของตัวเอง

รักตัวเองไม่เป็น รึว่ารักคนอื่นไม่เป็น

รักแล้วเคยช้ำแต่ไม่จำใส่ใจ หรือเป็นรักด้วยความหลงผสมปนเป

กำลังสับสน รึว่าแค่เหม่อลอยไปชั่วขณะ

เก่งแต่ไร้ปฏิสัมพันธ์ หรืออยากคุยแต่เค้าไม่เอาด้วย เพียงเพราะเราไม่รู้จักการเข้าหา

คำถามพวกนี้เราอาจต้องตอบเอง หรือเราอาจต้องให้คนอื่นตอบ หรือรอให้เวลาเป็นผู้ตอบ

จะจบ รึว่าจะเขียนต่อดีล่ะ…..

ปล. อย่าไปใส่ใจข้อความข้างบนมากนะครับ มันก้อแค่การเพ้อเท่านั้น

เมื่อเราทำใจ อะไรๆ ก้อดีขึ้น

วันนี้ไปดูรักบี้ แพ้ว่ะ ไม่เป็นไร

แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น

น้องรักบี้วิดวะคนนั้นต่างหาก ขาว ล่ำพอประมาณ หน้าตาได้ใจ ห้อยตะกรุดซะด้วย

สงสัยนัดหน้าที่เราแข่งกับวิดวะ อาจจะมีแอบปันใจมั่ง (นิดหน่อย)

ที่จริงเราชอบดูรักบี้ ก้อเพราะเหตุนี้ไม่ใช่เหรอ

แต่ถึงยังไง ก้อคงทำอะไรไม่ได้มาก เพราะดูท่าถ้าน้องรู้ คงได้โดนยำเละแหง

ถ้าน้องเค้ามีแฟนแล้วก้อดูแลดีดีนะ ถ้าทิ้งกันละก้อ…..

ปล. โปรเจกเริ่มแล้วนะคร้าบ

สิ่งกีดขวาง

สิ่งกีดขวาง>>Big Ass>>Begins
 
หากฉัน เลือกที่จะยื้อต่อไป
 
ก็ยิ่งทำ ให้เธอสับสน 
 
ก็รู้ ฉันกลายเป็นเพียงใครบางคน
 
ที่เป็นคนขวางทางเธอ
 
ความรัก เมื่อมันต้องเริ่มจืดจาง
 
คนอย่างฉัน ก็คือส่วนเกิน
 
วันนี้ เหลือเพียงหนึ่งทางที่จะเดิน
 
คือต้องเดินไปจากเธอ
 
 
          ไม่เป็นไร ฉันคงไม่เป็นไร เจ็บแค่ไหน..ที่สุดจะคุ้มกว่า
 
          ในวันนี้ฉันขอเป็นคนบอกลา ดีกว่าเป็น คนที่กีดขวาง
 
 
อยากบอกว่ารัก.. ครั้งสุดท้าย ก่อนที่ฉัน.. จำต้องบอกลา
 
อยากบอกว่ารัก..  รักเธอเสมอ ก่อนจะเดิน ไปทั้งน้ำตา
 
จบกันเสียที รักอันยิ่งใหญ่ ไม่มีอีกแล้ว.. ฝันอันยาวไกล
 
ชีวิตฉันต้องเริ่มใหม่ กับการไม่มีเธอ
 
 
          ก่อนนั้น เธอเคยมีค่าอย่างไร ในวันนี้ยังเป็นอย่างนั้น
 
          จากนี้ แม้มันต้องทนทรมาน  ฉันจะทนมันให้ไหว
 
 
ไม่เป็นไร ฉันคงไม่เป็นไร เจ็บแค่ไหน..ที่สุดจะคุ้มกว่า
 
ในวันนี้แม้ต้องลาจากด้วยน้ำตา ดีกว่าเป็นเพียงสิ่งกีดขวาง..
อยากบอกว่ารัก.. ครั้งสุดท้าย ก่อนที่ฉัน.. จำต้องบอกลา
 
อยากบอกว่ารัก..  รักเธอเสมอ ก่อนจะเดิน ไปทั้งน้ำตา
 
จบกันเสียที รักอันยิ่งใหญ่ ไม่มีอีกแล้ว.. ฝันอันยาวไกล
 
ชีวิตฉันต้องเริ่มใหม่ กับการไม่มีเธอ
 
 
           กับการไม่เหลือใคร..
 
           แต่ก่อนจะจากไป..
 
           จำไว้ฉันรักเธอ..
 
 
ปล. ไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว

ถามใจตัวเอง

ไปชอบเค้าได้ไง
 
ชอบเค้ามาปีกว่า ตั้งแต่ประชุมเชียร์คราวนั้น ไม่สิ ตั้งแต่เลี้ยงน้องกรุ๊ปตอนเราปีสอง
 
ความเข้มที่เราหามานาน นิสัยส่วนตัวที่ขี้เล่น ต่างจากน้องคณะคนอื่นๆ เป็นสิ่งที่ทำให้เราชอบ
 
มันคือความรักหรือความหลงล่ะ
 
เรามีโอกาสใกล้ชิดน้องเค้าหลายครั้ง ที่สำคัญคงเป็นตอนค่ายอาสารอบแรกเมื่อปีที่แล้ว ที่เราทำอะไรบ้าๆ ไปหลายอย่าง ทั้งไปอาบน้ำในคลอง ทั้งไปผูกข้อมือน้องเค้า
 
สำหรับเรา จะรักหรือหลงก้อช่าง แต่คนนี้คือคนที่เราเล็งไว้คนเดียวในตอนนี้
 
แน่ใจเหรอ ว่าจะตัดใจจากน้องคนนั้น
 
ถึงเค้าจะมีแฟนแล้ว เราเองก้อพยายามตัดใจนะ แต่มันตัดใจไม่ลงจริงๆ ความผูกพันมันทำให้เราคิดไปไกลกว่าคำว่ารุ่นพี่รุ่นน้องซะแล้ว
 
ถ้าเราไม่ตัดใจ ความเสี่ยงที่จะถูกคนครหา ก้อจะมีเพิ่มแน่
 
ถ้าเราตัดใจ ความทรงจำก้ออาจตามหลอกหลอน อาจทำให้เราเข็ดกับความรักไปตลอดชีวิต
 
มันอาจถึงเวลาที่เราต้องตัดสินใจแล้วล่ะ เพราะเรารู้แล้วว่าน้องคนนี้อาจเป็นคนเปลี่ยนชีวิตเราจากหน้ามือเป็นหลังมือ